woensdag 27 april 2016

Werkingsverslag 2015 - Advies

Aanleiding
Het advies wordt uitgebracht op vraag van het district.

Motivatie
Het bestuur van de Cultuurraad heeft dit werkingsverslag ontvangen en gelezen. Gezien het weer eens veel te korte tijdsbestek waarin advies moet uitgebracht worden, hebben wij nogmaals onze toevlucht genomen tot digitaal overleg. Er was hierdoor geen ruimte voor verbreding van het draagvlak voor dit advies. Er konden immers geen externen worden geraadpleegd.
Het werkingsverslag werd getoetst aan het actieplan 2015.
Op basis van het overleg dienen we het volgend advies in.

Advies
WIJ
Voor heel wat activiteiten treedt het district slechts op als regisseur en wordt de uitwerking overgelaten aan partners. Maar blijkens dit verslag hebben WIJ het toch maar allemaal mooi geklaard. Waar zitten hier de partners in cultuur? Jaar na jaar maken wij dezelfde opmerking dat de inzet van die partners op zijn minst mag vermeld worden. Helaas spreken wij blijkbaar voor dovemansoren. Enkel de lokale middenstand wordt in dit document bij naam genoemd. Nochtans hebben meerdere verenigingen zich in 2015 geëngageerd om het actieplan te concretiseren.

Meten is weten
Hoe werd het voorbije jaar het bereik van de acties gemeten? Werden de vooropgestelde bezoekersaantallen gehaald? Het document blijft uitermate vaag hierover. Enkel de 2 uitschieters op Camping Louisa worden genoemd. Het slechte weer tijdens de laatste Camping was blijkbaar ook het enige minpuntje in 2015.

Oud is out
Volop aandacht voor kinderen, jongeren, jeugd, scholen, jonge kunstenaars. De senioren spelen niet meer mee of zijn alleszins het vernoemen niet waard. Slechts EEN keer worden ze vermeld: "senioren apprecieerden het matinee filmaanbod in het UiThuis". Wellicht zal een statistiek het tegendeel kunnen bewijzen. Maar met statistieken kun je dan ook ALLES bewijzen.

Besluit
De cultuurraad verleent niettemin gunstig advies aan het actieplan, mits er rekening gehouden wordt met de bovenstaande opmerkingen.

BIJLAGE: Werkingsverslag 2015

District Hoboken

Hoeft het nog gezegd? Vooruit dan maar, nog één keer. Uiteraard stond 2015 grotendeels in het teken van de langverwachte opening van het nagelnieuwe cultuur- en jeugdcentrum. Op 28 en 29 november kon de Hobokenaar dan eindelijk voor het eerst uitgebreid kennis maken met het Gravenhof.

Vanuit een onderzoek naar de lokale demografische tendensen, de aanwezigheid en het profiel van andere partners in het district en cultuurhuizen in de regio en de verwachtingen van onze potentiële gebruikers formuleerden we een duidelijke en scherpe visie voor dit nieuwe huis. De centrale vragen: hoe bereiken we een publiek dat de demografische samenstelling van het district weerspiegelt en hoe kunnen we de lokale en stedelijke doelstellingen op de best mogelijke manier realiseren? We vatten het openingsweekend op als een soort generale repetitie. Bijvoorbeeld door te kiezen voor jong lokaal talent en de bezoeker van meet af aan betrokken te maken. Onder het motto ‘Gravenhof: maak het mee’ ontwierp de Hobokenaar bijvoorbeeld affiches voor het openingsweekend: via een digitale toepassing op onze website zagen we bijna 400 inzendingen toekomen en dankzij de hulp van de lokale scholen maakten naar schatting nog eens driemaal zoveel kinderen hun versie op papier. Het slechte weer tijdens het openingsweekend gooide jammer genoeg roet in het eten, maar anderzijds hebben we onze doelstellingen wel grotendeels kunnen realiseren. Ontwerpbureau Going East tekende voor de verdere inrichting van de bar, de foyer en het knutsellokaal op eerste verdieping. De tweede fase van die opdracht volgt in de lente van 2016.

Maar er was natuurlijk meer dan de opening van het Gravenhof. Een min of meer chronologisch overzicht.
 
In het voorjaar programmeerden we onder de noemer ‘club 64’ van januari tot april nog een reeks optredens, film- en theatervoorstellingen in het UiThuis. We zagen sterke optredens van onder meer Kamagurka en Nachtman. De klassiek georiënteerde fijnproever kon als vanouds terecht in kasteel Sorgvliedt, senioren apprecieerden het matinee filmaanbod in het UiThuis.

Voor de kleuter- en lagere scholen organiseerden we voorstellingen in het UiThuis en op locatie in de scholen. Meer en meer trachten we ook een aanbod voor middelbare scholen op poten te zetten. Zo was er o.a. Bad van Marie met ‘Dienst bevolking’. De beperkingen die golden voor de polyvalente zaal in het UiThuis zijn in het Gravenhof niet van toepassing. Het is dan ook onze intentie om ons aanbod voor scholen minstens te verdubbelen vanaf 2016. Voor tieners organiseerden we workshops rond rapmuziek, video en geluid opnemen.

Een kwalitatief en boeiend aanbod brengen voor het hele gezin, dat zit al jaren diep in ons DNA. We organiseerden drie kinderfeesten en experimenteerden met een nieuwe formule in het Uithuis, wat later uitmondde in het format ‘Louisaland’. De Japanse week legt de link tussen het verhaal van Nello- en Patrasche en de Japanse cultuur. We organiseerden een Matsuri, een Japans festival waarin een gemeenschap samen komt om verschillende levensaspecten te vieren. Het aanbod bestond uit workshops, foodbooths, initiaties Japanse muziek en optredens. Een bewerking van het boek A dog of Flanders zag het levenslicht en een nutskast werd bekleed met een tekening van onze twee helden.

De lokale middenstand veranderde Hoboken even in Hollywood aan de Schelde en een openlucht kunstenfestival voor lokale amateurkunstenaars zag het daglicht. De Hobokense zomer beloofde muzikaal te worden en die belofte werd helemaal ingelost met The Living, Miekrock en Shift Rock. Met het feest van de Vlaamse gemeenschap (De Kleinkunstrockband en Radio Oorwoud) trokken we die lijn door. Zoals elk jaar is Camping Louisa sterk afhankelijk van de weergoden, maar het blijft een aantrekkelijk concept. We sleutelden aan de formule en hielden het op één muzikale act en een afsluitende circusact. Als klap op de vuurpijl zorgden Axl Peleman en gasten voor een topeditie met om en bij de 1.500 toeschouwers. Afsluiten deden we met een compleet uitgeregende editie die toch nog goed 300 bezoekers wist te bekoren.

Met ‘Talent 2660’ lanceerden we een oproep naar Hobokense jongeren om hun gedroomd (cultuur-) project in te dienen. Drie jonge Hobokenaren kunnen dit jaar een zelfbedacht project uitvoeren. Dat soort stimulansen voor jong talent willen we blijven aanbieden. Als aanloop naar de opening van het Gravenhof stelden we tijdens het jaarmarktweekend ‘Hoboken 2660’ voor, een muzikale ode aan Hoboken met bijhorende videoclip.

De tweede editie van ‘Tournee musicale’ was meer dan geslaagd. En een succesvolle editie van Kerst in Hoboken zwaaide het jaar uit.

Met het MAS sloten we opnieuw een erfgoedconvenant. We startten een project rond de Hobokense polder. Dit waardevolle natuurgebied is op veel vlakken een buitenbeen: in tegenstelling tot wat de naam zegt, loop je hier vandaag niet (meer) over de oorspronkelijke poldergrond. Rond 1900 was hier nog volop industriële activiteit en in de jaren 1960 werd een groot stuk van het gebied volgestort met grondspecie en puin tijdens de bouw van de Kennedytunnel. Vandaag heerst de natuur er opnieuw, maar de sporen van dat woelige verleden zijn hier en daar nog goed zichtbaar. Het is die merkwaardige geschiedenis die we nu in beeld laten brengen door landschapsfotograaf Jan Kempenaers en later willen ontsluiten. Tijdens open monumentendag lichtten we al een tip van de sluier op. Ook de herdenking van Wereldoorlog I kreeg aandacht: een gepantserde Minerva en een concert van Oorlogsgeleerden hielden de herinnering levend. Met Kijk op de wijk brachten we de rijke geschiedenis van Moretusburg onder de aandacht. En expo 64 gaf lokale kunstenaars een forum in de bibliotheek.

Eind 2014, begin 2015 kreeg de Hobokense bibliotheek een zelfscaninstallatie, een volledig vernieuwde elektrische installatie, energiezuinige verlichting en een nieuwe balie. De jeugdafdeling werd opgefrist en ook daar kwam een zelfscanstation en een kleine werkplek. Klasbezoeken verlopen daardoor veel aangenamer en met meer ondersteuning van de bibmedewerkers. De indeling van de jeugdafdeling is kind- en gezinsvriendelijker. We stellen tot ons plezier vast dat tieners de bibliotheek ontdekt hebben als leer- en studeeromgeving tijdens de examenperiodes. Dat juichen we toe, maar het stelt ons ook voor een aantal uitdagingen: hoe combineer je op de best mogelijke manier alle verschillende functies van een bibliotheek, tot optimale tevredenheid van alle gebruikers. Dat is een uitdaging voor de nabije toekomst.

Stadsbedrijf Samen Leven opende medio september een digipunt in de bibliotheek. Een digipunt is een netwerk van computers waarop bezoekers zonder drempels kunnen werken, met persoonlijke begeleiding als ze dat wensen. We hebben het digipunt bewust ondergebracht in de bibliotheek zelf en niet op de verdieping, zodat het goed zichtbaar is. Door een wand te plaatsen (deels transparant weliswaar), heeft het digipunt een eigen lokaal. We installeerden er een projector en een projectiescherm: op die manier kunnen er ook cursussen worden gegeven. De bibliotheek als ‘leerhuis’ is een interessante piste om verder uit te diepen. Een beslissing rond de vestiging van het Huis van het kind in de bib zal mee de richting bepalen.


Gravenhof

Geen opmerkingen:

Een reactie posten